نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 46
كه اگر راستى
ايمان به خدا و پيامبر و آنچه بر او نازل شده است مىداشتند هيچگاه تن به دوستى
بيگانگان و دشمنان خدا در نمىدادند و آنان را به عنوان تكيه گاه خود انتخاب
نمىكردند (وَ لَوْ كانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ النَّبِيِّ وَ ما
أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِياءَ) ولى
متاسفانه در ميان آنها كسانى كه مطيع فرمان الهى باشند كمند و بسيارى از آنها از
دايره فرمان خدا خارج شده، راه فسق را پيش گرفتهاند (وَ
لكِنَّ كَثِيراً مِنْهُمْ فاسِقُونَ) روشن است كه منظور از"
النبى" در اينجا پيامبر اسلام ص است زيرا در قرآن مجيد در آيات مختلف اين
كلمه به همين معنى به كار رفته است، و اين موضوع در دهها آيه از قرآن ديده مىشود.
احتمال ديگرى
در تفسير آيه نيز هست كه ضمير كانوا به مشركان و بت پرستان برگردد، يعنى اگر اين
مشركان كه مورد علاقه و اعتماد يهودند به پيامبر ص و قرآن ايمان مىآوردند، هيچگاه
يهود آنها را دوست خود انتخاب نمىكردند و اين نشانه روشن گمراهى و فسق آنها است
زيرا با ادعاى پيروى از كتب آسمانى بت پرستان را تا زمانى كه مشركند به دوستى بر
مىگزينند و همين كه به سوى خدا و كتب آسمانى آمدند از آنها فاصله مىگيرند! ولى
تفسير اول با ظاهر آيات سازگارتر است و طبق آن تمام ضمائر به يك مرجع (يعنى يهود)
باز مىگردد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 46