و در پايان مى‌فرمايد: اكنون كه چنين است و آنها در ميان يك چنين اعمال خرافى زشت و ننگينى غوطه‌ورند و حتى قبح آن را درك نمى‌كنند، و از همه بدتر اينكه گاهى آن را به خدا نيز نسبت مى‌دهند" آنها و تهمتهايشان را به حال خود واگذار، و به تربيت دلهاى آماده و مستعد بپرداز" (فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ‌).

[سوره الأنعام (6): آيات 138 تا 139]

وَ قالُوا هذِهِ أَنْعامٌ وَ حَرْثٌ حِجْرٌ لا يَطْعَمُها إِلاَّ مَنْ نَشاءُ بِزَعْمِهِمْ وَ أَنْعامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُها وَ أَنْعامٌ لا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِراءً عَلَيْهِ سَيَجْزِيهِمْ بِما كانُوا يَفْتَرُونَ (138) وَ قالُوا ما فِي بُطُونِ هذِهِ الْأَنْعامِ خالِصَةٌ لِذُكُورِنا وَ مُحَرَّمٌ عَلى‌ أَزْواجِنا وَ إِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكاءُ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139)

ترجمه:

138- و گفتند اين قسمت از چهار پايان و زراعت (كه مخصوص بتها است براى همه) ممنوع است و جز كسانى كه ما بخواهيم- به گمان آنها- از آن نبايد بخورد و (مى‌گفتند اينها) چهار پايانى است كه سوار شدن بر آنها تحريم شده و چهار پايانى كه نام خدا را بر آن نمى‌بردند و به خدا دروغ مى‌بستند (و مى‌گفتند اين احكام از ناحيه او است) به زودى كيفر افتراهاى آنها را مى‌دهد.

139- و گفتند آنچه در شكم اين حيوانات (از جنين و بچه) وجود دارد مخصوص مردان ماست و بر همسران ما حرام است اما اگر مرده باشد (يعنى مرده متولد شود) همگى در آن شريكند و به زودى (خدا) كيفر اين توصيف (و احكام دروغين) آنها را مى‌دهد او حكيم و دانا است.