137- و همچنين شركاى آنها (يعنى بتها) قتل فرزندانشان را در نظرشان جلوه داده
بودند (كودكان خود را قربانى بتها مىكردند و افتخار مىنمودند!) و عاقبت اين كار
چنين شد كه آنها را به هلاكت افكندند و آئينشان را دگرگون ساختند و اگر خدا
مىخواست چنين نمىكردند (زيرا مىتوانست اجبارا جلو آنان را بگيرد ولى اجبار سودى
ندارد) بنا بر اين آنها و تهمتهايشان را به حال خود واگذار (و به اعمال آنها
اعتنا مكن).
تفسير:
قرآن در اين آيه اشاره به يكى ديگر از زشتكاريهاى بت پرستان و جنايتهاى
شرمآور آنها كرده مىگويد:" همانطور كه تقسيم آنها در مورد خداوند و بتها در
نظرشان جلوه داشت و اين عمل زشت و خرافى و حتى مضحك را كارى پسنديده مىپنداشتند
همچنين شركاى آنها قتل فرزندان را در نظر بسيارى از بت پرستان جلوه داده بود"
تا آنجا كه كشتن بچههاى خود را يك نوع" افتخار" و يا" عبادت"
محسوب مىداشتند (وَ كَذلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ
الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلادِهِمْ شُرَكاؤُهُمْ).
منظور از" شركاء" در اينجا بتها هستند كه به خاطر آنان گاهى فرزندان
خود را قربانى مىنمودند و يا نذر مىكردند كه اگر فرزندى نصيب آنها شد آن را براى
بت قربانى كنند، همانطور كه در تاريخ بت پرستان قديم گفته شده است، و بنا بر اين
نسبت" تزيين" به بتها به خاطر آن است كه علاقه و عشق به
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 451