نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 45
اعمالى از
پيش براى معاد خود فرستادند، اعمالى كه نتيجه آن، خشم و غضب الهى بود و در عذاب
الهى جاودانه خواهند ماند" (لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ
أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ فِي الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ)
درباره اينكه منظور از الذين كفروا در اين آيه چه اشخاصى هستند بعضى احتمال
دادهاند منظور مشركان مكهاند كه يهود با آنها طرح دوستى ريخته بودند، و بعضى
احتمال دادهاند كه منظور جباران و ستمگرانى بودهاند كه يهود در اعصار گذشته طرح
دوستى با آنها مىريختند حديثى كه از امام باقر ع در اين زمينه نقل شده نيز اين
معنى را تاييد مىكند آنجا كه مىفرمايد:
يتولون
الملوك الجبارين و يزينون لهم اهوائهم ليصيبوا من دنياهم
:
[1]" اين دسته كسانى بودند كه جباران را دوست مىداشتند و اعمال
هوسآلود آنان را در نظرشان خوب جلوه مىدادند تا به آنها نزديك شوند و از دنياشان
بهره گيرند"! هيچ مانعى ندارد كه آيه اشاره به هر دو معنى بلكه اعم از آنها
باشد.