122- آيا كسى كه مرده بود سپس او را زنده كرديم و نورى بر او قرار داديم كه با
آن در ميان مردم راه برود همانند كسى است كه در ظلمتها باشد و از آن خارج نگردد،
اينچنين براى كافران اعمال (زشتى) كه انجام مىدادند تزيين شده است (و زيبا جلوه
كرده).
123- و همچنين در هر شهر و روستايى بزرگان گنهكارى قرار داديم (افرادى كه همه
گونه قدرت در اختيارشان گذارديم اما آنها از آن سوء استفاده كرده و راه خطا پيش
گرفتند) و سرانجام كارشان اين شد كه به مكر (و فريب مردم) پرداختند ولى تنها
خودشان را فريب مىدهند و نمىفهمند.
شان نزول:
در شان نزول آيه اول چنين نقل شده است:" ابو جهل" كه از دشمنان سر
سخت اسلام و پيامبر ص بود روزى سخت آن حضرت را آزار داد،" حمزه" عموى
شجاع پيامبر ص كه تا آن روز اسلام را نپذيرفته بود و هم چنان در باره آئين او
مطالعه و انديشه مىكرد، و در آن روز طبق معمول خود براى شكار به بيابان رفته بود
هنگامى كه از بيابان برگشت از جريان كار ابو جهل و برادرزاده خويش با خبر شد، سخت
برآشفت و يكسر به سراغ ابو جهل رفت و چنان بر سر- يا بينى او- كوفت كه خون جارى شد
و با تمام نفوذى كه ابو جهل در ميان قوم
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 424