است و لذا آيه اول با" فاء" تفريع كه معمولا براى ذكر نتيجه است آمده.

توضيح اينكه: در آيات گذشته با بيانات گوناگونى حقيقت توحيد، اثبات و بطلان شرك و بت پرستى آشكار گرديد. يكى از نتائج اين مسئله اين است كه مسلمانان بايد از خوردن گوشت حيواناتى كه به نام" بتها" ذبح مى‌شد خوددارى كنند، و تنها از گوشت حيواناتى كه به نام خدا ذبح مى‌گرديد استفاده نمايند، زيرا مشركان عرب يكى از عبادتهايشان اين بود كه براى بتها قربانى مى‌كردند و از گوشت آنها به عنوان تبرك مى‌خوردند و اين موضوع يك نوع بت پرستى بوده است.

لذا نخست مى‌گويد:" از چيزهايى بخوريد كه نام خدا بر آن برده شده است اگر به آياتش ايمان داريد" (فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ بِآياتِهِ مُؤْمِنِينَ‌).

يعنى ايمان تنها ادعا و گفتار و عقيده نيست بلكه بايد در لابلاى عمل نيز آشكار گردد كسى كه به خداى يكتا ايمان دارد تنها از اين گوشتها مى‌خورد.

البته امر" كلوا":" بخوريد" در اينجا به معنى وجوب خوردن از چنين گوشتهايى نيست بلكه در حقيقت منظور از آن مباح بودن اينها و حرام بودن غير آن است.

ضمنا روشن مى‌شود كه تحريم گوشتهايى كه نام خدا به هنگام ذبح آنها برده نشده، نه از نظر جنبه‌هاى بهداشتى است تا گفته شود چه اثرى در بردن نام است بلكه مربوط به جنبه‌هاى معنوى و اخلاقى و تحكيم پايه توحيد و يگانه پرستى است.