دوخته‌اند با اينحال معنى ندارد كسى مشكلات خود را نزد ديگرى ببرد و حل آن را از او بخواهد.

قابل توجه اينكه در اينجا عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَكِيلٌ‌ گفته شده است نه لكل شى‌ء وكيل و تفاوت ميان اين دو آشكار است، چون ذكر كلمه" على" دليل بر تسلط و نفوذ امر او است، در حالى كه به كار بردن كلمه" لام" نشانه تبعيت مى‌باشد.

و به عبارت ديگر تعبير اول به معنى ولايت و حفظ است و تعبير دوم به معنى نمايندگى.

در حقيقت كسى كه مى‌خواهد حافظ و مربى و پناهگاه همه چيز باشد بايد اين صفات را دارا باشد.

به علاوه اين جمله دليل بر آن است كه او با همه موجودات جهان تفاوت دارد، زيرا پاره‌اى از آنها هم مى‌بينند و هم ديده مى‌شوند مانند انسانها، پاره‌اى نه مى‌بينند و نه ديده مى‌شوند، مانند صفات درونى ما، بعضى ديگر ديده ميشوند اما كسى را نمى‌بينند مانند جمادات، تنها كسى كه ديده نمى‌شود اما همه چيز و همه كس را مى‌بيند ذات پاك او است.