دسته دوم" آنها كه ادعاى نبوت و وحى مى‌كنند در حالى كه نه پيامبرند و نه وحى بر آنها نازل شده است". (أَوْ قالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَ لَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْ‌ءٌ).

دسته سوم آنها كه به عنوان انكار نبوت پيامبر اسلام ص يا از روى استهزاء مى‌گويند" ما هم مى‌توانيم همانند اين آيات نازل كنيم در حالى كه دروغ مى‌گويند و كمترين قدرتى بر اين كار ندارند" (وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ‌).

آرى همه اينها ستمگرند و كسى ستمكارتر از آنها نيست زيرا راه حق را به روى بندگان خدا مى‌بندند و آنها را در بيراهه سرگردان مى‌سازند و با رهبرى رهبران راستين مبارزه مى‌كنند، هم خود گمراهند و هم ديگران را به گمراهى مى‌كشانند، چه ظلمى از اين بالاتر كه افرادى كه صلاحيت رهبرى ندارند ادعاى رهبرى كنند آن هم رهبرى الهى و آسمانى.

گرچه آيه مربوط به مدعيان نبوت و وحى است ولى روح آن همه كسانى را كه به دروغ ادعاى مقامى را مى‌كنند كه شايسته آن نيستند شامل مى‌شود.

سپس مجازات دردناك اين گونه افراد را چنين بيان مى‌كند:" اگر تو اى پيامبر! اين ستمكاران را به هنگامى كه در شدائد مرگ و جان دادن فرو رفته‌اند مشاهده كنى، در حالى كه فرشتگان قبض ارواح دست گشوده‌اند به آنها مى‌گويند جان خود را خارج سازيد، خواهى ديد كه وضع آنها بسيار دردناك و اسفبار است" (وَ لَوْ تَرى‌ إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَراتِ الْمَوْتِ وَ الْمَلائِكَةُ باسِطُوا أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُوا أَنْفُسَكُمُ‌) [1] در اين حال فرشتگان عذاب به آنها مى‌گويند:" امروز گرفتار مجازات خوار كننده‌اى خواهيد شد به خاطر دو كار: نخست اينكه بر خدا دروغ بستيد و ديگر اينكه‌

[1] غمرات جمع غمره (بر وزن ضربه) در اصل به معنى از بين بردن آثار چيزى است و سپس به معنى آب فراوانى كه تمام چهره چيزى را مى‌پوشانده آمده است و نيز به شدائد و گرفتاريهايى كه انسان را در كام خود مى‌كشد گفته مى‌شود.