نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 288
جمعى از مسلمانان گفتند: اگر بخواهيم در همه جا به اين دستور عمل كنيم بايد
هرگز به مسجد الحرام نرويم طواف خانه خدا نكنيم (زيرا آنها در گوشه و كنار مسجد
پراكندهاند و به سخنان باطل پيرامون آيات الهى مشغولند و در هر- گوشهاى از مسجد
الحرام ما مختصر توقفى كنيم ممكن است سخنان آنها به گوش ما برسد) در اين موقع آيه
دوم نازل شد و به مسلمانان دستور داد كه در اين گونه مواقع آنها را نصيحت كنند و
تا آنجا كه در قدرت دارند به ارشاد و راهنمايى آنها را بپردازند.
ذكر شان نزول براى آيه فوق- همانطور كه سابقا نيز اشاره كرديم- منافات با نازل
شدن تمام سوره با هم ندارد، زيرا ممكن است حوادث مختلفى در زندگى مسلمانان رخ دهد،
سپس سورهاى يك جا نازل شود و هر چند آيهاى از آن ناظر به قسمتى از آن حوادث بوده
باشد.
تفسير:
دورى از مجالس اهل باطل
از آنجا كه بحثهاى اين سوره بيشتر ناظر به وضع مشركان و بت پرستان است در اين
دو آيه به يكى ديگر از مسائل مربوط به آنها اشاره مىشود نخست به پيامبر ص
مىگويد:" هنگامى كه مخالفان لجوج و بىمنطق را مشاهده كنى كه آيات خدا را
استهزاء مىكنند، از آنها روى بگردان تا از اين كار صرف نظر كرده به سخنان ديگر
بپردازند" (وَ إِذا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي
آياتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ) [1]
[1]" خوض" همانطور كه"
راغب" در كتاب" مفردات" مىگويد در اصل به معنى وارد شدن در آب و
راه رفتن (و شنا كردن) در آن است، ولى بعدا به ورود در ساير امور نيز گفته شده است
اما اين كلمه در قرآن مجيد بيشتر به وارد شدن در مطالب باطل و بى اساس اطلاق
گرديده.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 5 صفحه : 288