آن است و نيز به معنى گره محكمى كه در طناب دلو مى‌زنند آمده است سپس در غم و اندوه‌هايى كه قلب انسان را زير و رو مى‌كند و همچون گرهى بر دل انسان مى‌نشيند گفته شده است.

بنا بر اين ذكر كلمه" كرب" در آيه بالا كه معنى وسيع و گسترده‌اى دارد و هر گونه مشكل مهمى را شامل مى‌شود بعد از ذكر" ظلمات برو بحر" كه به قسمت خاصى از شدائد گفته مى‌شود از قبيل ذكر يك مفهوم عام بعد از بيان مفهوم خاص است (دقت كنيد).

در اينجا يادآورى حديثى كه در ذيل اين آيه در بعضى از تفاسير اسلامى آمده است بى‌مناسبت نيست.

از پيغمبر اكرم نقل شده كه فرمود

خير الدعاء الخفى و خير الرزق ما يكفى‌

" بهترين دعا آن است كه پنهانى (و از روى نهايت اخلاص) صورت گيرد و بهترين روزى آن است كه بقدر كافى بوده باشد" (نه ثروت‌اندوزى‌هايى كه مايه محروميت ديگران و بار سنگينى بر دوش انسان باشد).

و در ذيل همين حديث مى‌خوانيم:

مر بقوم رفعوا اصواتهم بالدعاء فقال انكم لا تدعون الاصم و لا غائبا و انما تدعون سميعا قريبا

[1]:" پيامبر از كنار جمعيتى گذشت كه صداى خود را بدعا بلند كرده بودند فرمود شما شخص كرى را نمى‌خوانيد و نه شخصى را كه پنهان و دور از شما باشد بلكه شما كسى را مى‌خوانيد كه هم شنوا و هم نزديك است"!. از اين حديث استفاده مى‌شود كه اگر دعا آهسته و آميخته با توجه و اخلاص بيشتر باشد بهتر است.

[1] تفسير مجمع البيان و نور الثقلين ذيل آيه بالا.