[سوره الأنعام (6): آيات 63 تا 64]

قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً لَئِنْ أَنْجانا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (63) قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64)

ترجمه:

63- بگو چه كسى شما را از تاريكيهاى خشكى و دريا رهايى مى‌بخشد؟ در حالى كه او را آشكارا و در پنهانى مى‌خوانيد (و مى‌گوئيد): اگر از اين (خطرات و ظلمتها) ما را رهايى بخشيدى از شكرگزاران خواهيم بود.

64- بگو خداوند شما را از اينها و از هر مشكل و ناراحتى نجات مى‌بخشد باز هم شما براى او شريك مى‌سازيد! (و راه كفر مى‌پوئيد).

تفسير: نورى كه در تاريكى مى‌درخشد

بار ديگر قرآن دست مشركان را گرفته و به درون فطرتشان مى‌برد و در آن مخفيگاه اسرار آميز نور توحيد و يكتاپرستى را به آنها نشان مى‌دهد" و به پيامبر دستور مى‌دهد به آنها اين چنين بگويد: چه كسى شما را از تاريكيهاى بر و بحر رهايى مى‌بخشد"؟! (قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ؟) لازم به يادآورى است كه ظلمت و تاريكى گاهى جنبه حسى دارد و گاهى جنبه معنوى: ظلمت حسى آن است كه نور به كلى قطع شود يا آن چنان ضعيف شود كه انسان جايى را نبيند يا به زحمت ببيند، و ظلمت معنوى همان مشكلات و گرفتاريها و پريشانيهايى است كه عاقبت آنها تاريك و ناپيدا است. جهل ظلمت است، هرج و مرج اجتماعى و اقتصادى و نابسامانيهاى فكرى و انحرافات و