تفسير:

از آنجا كه اين آيه بخشهاى وسيعى را بدنبال دارد نخست بايد لغات آيه و بعد تفسير اجمالى آن را ذكر كرده، سپس به ساير بخشها بپردازيم:

" دابه" از ماده" دبب"" بمعنى آهسته راه رفتن و قدمهاى كوتاه برداشتن" است، و معمولا به همه جنبندگان روى زمين گفته مى‌شود، و اگر مى‌بينيم كه به شخص سخن‌چين" ديبوب" گفته مى‌شود و در حديث وارد شده:" لا يدخل الجنة ديبوب":" هيچگاه سخن‌چين داخل بهشت نمى‌شود" نيز از همين نظر است كه او آهسته ميان دو نفر رفت آمد مى‌كند تا آنها را نسبت بهم بدبين سازد.

" طائر" به هر گونه پرنده‌اى گفته مى‌شود، منتها چون در پاره‌اى از موارد به امور معنوى كه داراى پيشرفت و جهش هستند اين كلمه اطلاق مى‌شود در آيه مورد بحث براى اينكه نظر فقط روى" پرندگان" متمركز شود جمله:

يطير بجناحيه يعنى" با دو بال خود پرواز مى‌كند" به آن افزوده شده.

" امم" جمع" امت" و امت بمعنى جمعيتى است كه داراى قدر مشتركى هستند، مثلا: دين واحد يا زبان واحد، يا صفات و كارهاى واحدى دارند.

" يحشرون" از ماده" حشر" بمعنى" جمع" است، ولى معمولا در قرآن به اجتماع در روز قيامت گفته مى‌شود، مخصوصا هنگامى كه به ضميمه" إِلى‌ رَبِّهِمْ‌" بوده باشد.