جز راست نمى‌تواند بگويد، و حتى گناهكاران و خطاكاران همگى به اعمال بد خويش اعتراف مى‌كنند و به اين ترتيب در آن روز دروغگويى وجود ندارد.

بنا بر اين آنها كه مسئوليت و رسالت خود را انجام دادند و جز راه صدق و درستى نپيمودند، مانند مسيح ع و پيروان راستين او يا پيروان راستين ساير پيامبران كه در اين دنيا از در صدق وارد شدند، از كار خود بهره كافى خواهند برد.

ضمنا از اين جمله اجمالا استفاده مى‌شود كه تمام نيكيها را مى‌توان در عنوان صدق و راستى خلاصه كرد صدق و راستى در گفتار، و صدق و راستى در عمل، و در روز رستاخيز تنها سرمايه صدق و راستى است كه به كار مى‌آيد، نه غير آن.

سپس پاداش صادقان را چنين بيان مى‌كند:" براى آنها باغهايى از بهشت است كه از زير درختان آن نهرها جارى است، و جاودانه در آن خواهند ماند" (لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً).

و از اين نعمت مادى مهمتر اين است كه" هم خداوند از آنها راضى است و هم آنها از خداوند راضى و خشنودند" (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ‌).

" و شك نيست كه اين موهبت بزرگ كه جامع ميان موهبت مادى و معنوى است رستگارى بزرگ محسوب مى‌شود". (ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ‌).

و نيز ممكن است انسان واجد همه چيز باشد ولى به آنچه دارد راضى و