يعنى:" پيامبر آنها در روز غدير در سرزمين خم به آنها ندا داد، و چه ندا دهنده گرانقدرى"!.

" فرمود:" مولاى شما و پيامبر شما كيست؟ و آنها بدون چشم‌پوشى و اغماض صريحا پاسخ گفتند":

" خداى تو مولاى ما است و تو پيامبر مايى و ما از پذيرش ولايت تو سرپيچى نخواهيم كرد".

" پيامبر ص به على ع گفت: برخيز زيرا من ترا بعد از خودم امام و رهبر انتخاب كردم".

و سپس فرمود:" هر كس من مولا و رهبر اويم اين مرد مولا و رهبر او است پس شما همه از سر صدق و راستى از او پيروى كنيد".

" در اين هنگام، پيامبر ص عرض كرد: بارالها! دوست او را دوست بدار و دشمن او را دشمن بدار" ...

اين بود خلاصه‌اى از حديث معروف غدير كه در كتب دانشمندان اهل تسنن و شيعه آمده است.

[1] اين اشعار را جمعى از بزرگان دانشمندان اهل تسنن نقل كرده‌اند، كه از ميان آنها: حافظ" ابو نعيم" اصفهانى، و حافظ" ابو سعيد سجستانى" و" خوارزمى مالكى" و حافظ" ابو عبد اللَّه مرزبانى" و" گنجى شافعى" و جلال الدين" سيوطى" و" سبط بن جوزى" و" صدر الدين حموى" را مى‌توان نام برد.