اين احتمال نيز وجود دارد كه منظور وحى‌هايى باشد كه بواسطه مسيح ع و با پشتوانه معجزات براى آنها فرستاده مى‌شد.

درباره حواريين يعنى شاگردان و ياران مخصوص مسيح ع در جلد دوم صفحه 426 بحث كرده‌ايم.

سپس اشاره به جريان معروف نزول مائده آسمانى كرده، مى‌گويد:" ياران خاص مسيح به عيسى ع گفتند: آيا پروردگار تو مى‌تواند غذايى از آسمان براى ما بفرستد"؟ (إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ).

" مائده" در لغت هم به خوان و سفره و طبق گفته مى‌شود و هم به غذايى كه در آن قرار مى‌دهند. و در اصل از ماده" ميد" به معنى حركت و تكان خوردن است شايد اطلاق مائده بر سفره و غذا به خاطر نقل و انتقالى است كه در آن صورت مى‌گيرد.

مسيح ع از اين تقاضا كه بوى شك و ترديد مى‌داد پس از آوردن آن همه آيات و نشانه‌هاى ديگر نگران شد و به آنها هشدار داد و گفت:" از خدا بترسيد اگر ايمان داريد" (قالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌).

ولى به زودى به اطلاع عيسى ع رسانيدند كه ما هدف نادرستى از اين پيشنهاد نداريم، و غرض ما لجاجت‌ورزى نيست بلكه" مى‌خواهيم از اين مائده بخوريم (و علاوه بر نورانيتى كه بر اثر تغذيه از غذاى آسمانى در قلب ما پيدا مى‌شود، زيرا تغذيه به طور مسلم در روح انسان مؤثر است) قلب ما اطمينان و آرامش پيدا كند و با مشاهده اين معجزه بزرگ به سر حد عين اليقين برسيم و بدانيم آنچه به ما گفته‌اى راست بوده و بتوانيم بر آن گواهى دهيم" (قالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْها وَ تَطْمَئِنَّ قُلُوبُنا وَ نَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنا وَ نَكُونَ عَلَيْها مِنَ الشَّاهِدِينَ‌).

هنگامى كه عيسى ع از حسن نيت آنها در اين تقاضا آگاه شد، خواسته آنها را به پيشگاه پروردگار به اين صورت منعكس كرد:" خداوندا مائده‌اى از