[سوره المائدة (5): آيه 109]

يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ قالُوا لا عِلْمَ لَنا إِنَّكَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ (109)

ترجمه:

109- از آن روز بترسيد كه خداوند پيامبران را جمع مى‌كند و به آنها مى‌گويد مردم در برابر دعوت شما چه پاسخى دادند؟ مى‌گويند ما چيزى نمى‌دانيم تو خود از تمام پنهانيها آگاهى.

تفسير:

اين آيه در حقيقت مكملى براى آيات قبل است، زيرا در ذيل آيات گذشته كه مربوط به مساله شهادت حق و باطل بود، دستور به تقوا و ترس از مخالفت فرمان خدا داده شد، در اين آيه مى‌گويد:" از آن روز بترسيد كه خداوند پيامبران را جمع مى‌كند و از آنها درباره رسالت و ماموريتشان سؤال مى‌كند و مى‌گويد مردم در برابر دعوت شما چه پاسخى گفتند" (يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ‌).

آنها از خود نفى علم كرده و همه حقايق را موكول به علم پروردگار كرده مى‌گويند:" خداوندا! ما علم و دانشى نداريم، تو آگاه بر تمام غيوب و پنهانيها هستى" (قالُوا لا عِلْمَ لَنا إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ‌).

و به اين ترتيب سر و كار شما با چنين خداوند علام الغيوب و با چنين دادگاهى است، بنا بر اين در گواهيهاى خود مراقب حق و عدالت باشيد [1] در اينجا دو سؤال پيش مى‌آيد نخست اينكه از آيات ديگر قرآن استفاده مى‌شود كه پيامبران شاهدان و گواهان بر امت خويشند در حالى كه از آيه فوق‌

[1] از آنچه در بالا گفته شد معلوم مى‌شود كه از نظر اعراب يوم ... مفعول براى اتقوا است كه در تقدير مى‌باشد و از آيه قبل استفاده مى‌شود.