سؤالات پى در پى و مصرانه سكوت كند، مفاسد ديگرى ببار مى‌آورد، سوءظن‌هايى بر مى‌انگيزد و باعث مشوب شدن اذهان مردم مى‌شود، همانطور كه اگر طبيب در برابر سؤالات پى در پى مريض، سكوت اختيار كند گاهى ممكن است بيمار را، در اصل تشخيص بيمارى بوسيله طبيب، به ترديد اندازد، و تصور كند كه اصولا بيمارى او ناشناخته مانده و دستورات او را به كار نبندد، در اينجا طبيب چاره‌اى جز از افشاى بيمارى ندارد، اگر چه بيمار از اين رهگذر دردسرهايى پيدا كند.

در آيه بعد براى تاكيد اين مطلب مى‌گويد: بعضى از اقوام پيشين، اين گونه سؤالات را داشتند و به دنبال پاسخ آنها به مخالفت و عصيان برخاستند (قَدْ سَأَلَها قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِها كافِرِينَ‌).

در اينكه اين اشاره كلى درباره اقوام پيشين مربوط به كداميك از آنها است ميان مفسران بحث است:

بعضى احتمال داده‌اند مربوط به درخواست مائده آسمانى از مسيح ع وسيله شاگردان بوده كه بعد از تحقق يافتن آن بعضى به مخالفت برخاستند، و بعضى احتمال داده‌اند مربوط به تقاضاى معجزه از حضرت صالح ع بوده است، ولى ظاهرا تمام اين احتمالات اشتباه است، زيرا آيه درباره سؤال به معنى" پرسش" و كشف مجهول سخن مى‌گويد، نه سؤال به معنى" تقاضا" و درخواست چيزى گويا استعمال كلمه" سؤال" در هر دو معنى باعث چنين اشتباهى شده است.

ولى ممكن است مراد، جمعيت بنى اسرائيل بوده باشد كه چون مامور به ذبح گاوى براى تحقيق درباره جنايتى شدند (كه شرح آن در جلد اول صفحه 209 گذشت) موسى را سؤال‌پيچ كرده و از جزئيات گاو كه هرگز دستور خاصى در مورد آن نداشتند پى در پى پرسش كردند، به همين جهت كار را بر خود آن چنان سخت كردند كه بدست آوردن چنان گاوى آن قدر مشكل و پر هزينه شد كه نزديك بود از آن صرفنظر كنند.