تفسير:

سزاى آنها كه دودوزه‌بازى مى‌كنند!

در اينجا با دسته ديگرى روبرو مى‌شويم كه درست در مقابل دسته‌اى قرار دارند كه در آيه پيش دستور صلح نسبت به آنها داده شده بود. آنها كسانى هستند كه مى‌خواهند براى حفظ منافع خود در ميان مسلمانان و مشركان آزادى عمل داشته باشند و براى تامين اين نظر راه خيانت و نيرنگ پيش گرفته، با هر دو دسته اظهار همكارى و همفكرى مى‌كنند.

(سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَ يَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ‌).

و به همين دليل" هنگامى كه ميدان فتنه‌جويى و بت‌پرستى پيش آيد همه برنامه‌هاى آنها وارونه مى‌شود و با سر در آن فرو مى‌روند"! (كُلَّما رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيها).

اينها درست بر ضد دسته سابقند زيرا آنها كوشش داشتند از درگير شدن با مسلمانان دورى كنند اما اينها نغمه دارند كه با مسلمانان درگير شوند.

آنها پيشنهاد صلح با مسلمانان داشتند در حالى كه اينها سر جنگ دارند.

آنها از اذيت و آزار مسلمانان پرهيز داشتند ولى اينها پرهيز ندارند.

اين سه تفاوت كه در جمله" فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَ يُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَ يَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ‌" به آن اشاره شده است موجب گرديده كه حكم اينها از دسته سابق به كلى جدا شود و به مسلمانان دستور داده شده كه" هر كجا آنان را بيابند اسير كنند و در صورت مقاومت به قتل رسانند".

(فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ‌).

و لذا آنجا كه به اندازه كافى نسبت به آنها اتمام حجت شده در پايان آيه مى‌فرمايد:" آنان كسانى هستند كه ما تسلط آشكارى براى شما نسبت به آنها