نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 426
عصر پيامبر ص مضمون روايت فوق را در اشعار خود كه در باره على ع سروده چنين
آورده است:
فانت الذى اعطيت اذ كنت راكعا
زكاتا فدتك النفس يا خير راكع
فانزل فيك اللَّه خير ولاية
و بينها فى محكمات الشرائع
يعنى:" تو بودى كه در حال ركوع زكات بخشيدى، جان بفداى تو باد اى بهترين
ركوع كنندگان".
" و به دنبال آن خداوند بهترين ولايت را در باره تو نازل كرد و در ضمن
قرآن مجيد آن را ثبت نمود" [1]
پاسخ به هشت ايراد مخالفان بر آيه ولايت
جمعى از متعصبان اهل تسنن اصرار دارند كه ايرادهاى متعددى به نزول اين آيه در
مورد على ع و همچنين به تفسير" ولايت" به عنوان" سرپرستى و تصرف و
امامت" بنمايند كه ما ذيلا مهمترين آنها را عنوان كرده و مورد بررسى قرار
مىدهيم:
1- از جمله اشكالاتى كه نسبت به نزول آيه فوق در مورد على ع گرفتهاند اين است
كه آيه با توجه به كلمه" الذين" كه براى جمع است، قابل تطبيق بر يك فرد
نيست، و به عبارت ديگر آيه مىگويد:" ولى" شما آنهايى هستند كه نماز را
بر پا مىدارند و در حال ركوع زكات مىدهند، اين عبارت چگونه بر يك شخص مانند على
ع قابل تطبيق است؟.
پاسخ
در ادبيات عرب مكرر ديده مىشود كه از مفرد به لفظ جمع، تعبير
[1] اشعار حسان بن ثابت با تفاوت
مختصرى در كتب بسيارى نقل شده از جمله در كتاب تفسير" روح المعانى
آلوسى" و" كفاية الطالب گنجى شافعى" و كتب بسيار ديگر.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 426