در پايان آيه مى‌فرمايد:" خداوند توانا است و اعمال شما را حفظ و محاسبه كرده و در برابر حسنات و سيئات پاداش مناسب خواهد داد".

(وَ كانَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ مُقِيتاً).

بايد توجه داشت كه مقيت در اصل از ماده قوت به معنى غذايى است كه جان انسان را حفظ مى‌كند، بنا بر اين" مقيت" كه اسم فاعل از باب افعال است به معنى كسى است كه قوت ديگرى را مى‌پردازد و از آنجا كه چنين كسى حافظ حيات او است، كلمه مقيت به معنى" حافظ" نيز به كار رفته و نيز شخصى كه قوت مى‌دهد حتما توانايى بر اين كار دارد به همين جهت اين كلمه به معنى مقتدر نيز آمده و چنين كسى مسلما حساب زيردستان خود را دارد، به همين دليل به معنى حسيب آمده است و در آيه فوق تمام اين معانى ممكن است از كلمه" مقيت" اراده شود.

[سوره النساء (4): آيه 86]

وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ حَسِيباً (86)

ترجمه:

86- و هنگامى كه كسى به شما تحيت گويد پاسخ آن را به طور بهتر دهيد يا (لا اقل) به همان گونه پاسخ گوئيد، خداوند حساب همه چيز را دارد.

تفسير:

هر گونه محبتى را پاسخ گوئيد

گرچه بعضى از مفسران معتقدند كه پيوند و ارتباط اين آيه با آيات قبل، از اين نظر است كه در آيات گذشته بحثهايى پيرامون جهاد بود و در اين آيه‌