نمايند [1] و در پايان آيه، بار ديگر تاكيد ميكند:" كسانى كه بر طبق حكم خدا داورى نكنند فاسقند".

(وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ‌).

قابل توجه اينكه در آيات اخير، در يك مورد به چنين افراد اطلاق" كافر" و در مورد ديگر" ظالم" و در اينجا" فاسق"، شده است، ممكن است اين تفاوت تعبير به خاطر آن باشد كه هر حكم داراى سه جنبه است، از يك سو به قانونگذار (خداوند) منتهى ميشود، از سوى ديگر به مجريان قانون (شخص حاكم و قاضى) و از سوى سوم به كسى كه اين حكم در حق او اجرا ميگردد (شخص محكوم).

گويا هر يك از تعبيرات سه‌گانه فوق، اشاره به يكى از اين سه جنبه است، زيرا كسى كه بر خلاف حكم خداوند داورى مى‌كند، از يك طرف، قانون الهى را زير پا گذاشته و" كفر" ورزيده و از طرف ديگر به انسان بى‌گناهى، ستم و ظلم كرده، و از طرف سوم از مرز وظيفه و مسئوليت خود خارج شده و فاسق گرديده است (زيرا همانطور كه در سابق گفتيم" فسق" به معنى بيرون رفتن از مرز بندگى و وظيفه است).

[1] در حقيقت همانطور كه بسيارى از مفسران گفته‌اند در اينجا جمله" قلنا" در تقدير است و مفهوم آيه چنين مى‌شود و قلنا ليحكم اهل الانجيل ...