سپس در مورد جواز توسل به پيامبر ص بعد از وفات چنين نقل مى‌كند كه مرد حاجتمندى در زمان عثمان كنار قبر پيامبر ص آمد و نماز خواند و چنين دعا كرد.

اللهم انى اسئلك و اتوجه اليك بنبينا محمد ص نبى الرحمة، يا محمد انى اتوجه بك الى ربك ان تقضى حاجتى".

" خداوندا من از تو تقاضا مى‌كنم و بوسيله پيامبر ما محمد ص پيغمبر رحمت به سوى تو متوجه مى‌شوم، اى محمد من بوسيله تو متوجه پروردگار تو مى‌شوم تا مشكلم حل شود".

بعدا اضافه مى‌كند چيزى نگذشت كه مشكل او حل شد. [1] 2- نويسنده كتاب" التوصل الى حقيقة التوسل" كه در موضوع توسل بسيار سختگير است 26 حديث از كتب و منابع مختلف نقل كرده كه جواز اين موضوع در لابلاى آنها منعكس است، اگر چه نامبرده سعى دارد كه در اسناد اين احاديث خدشه وارد كند، ولى واضح است كه روايات هنگامى كه فراوان باشند و به حد تواتر برسند جايى براى خدشه در سند حديث باقى نمى‌ماند و رواياتى كه در زمينه توسل در منابع اسلامى وارد شده است ما فوق حد تواتر است و از جمله رواياتى كه نقل مى‌كند اين است كه:

" ابن حجر مكى" در كتاب" صواعق" از" امام شافعى" پيشواى معروف اهل تسنن نقل مى‌كند كه به اهل بيت پيامبر توسل مى‌جست و چنين مى‌گفت:

" خاندان پيامبر وسيله منند* آنها در پيشگاه او سبب تقرب من مى‌باشند"" اميدوارم به سبب آنها فرداى قيامت* نامه عمل من به دست راست‌

[1] وفاء الوفاء ص 1373.

[2] التوصل ... ص 329.