نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 359
و سپس دست به كشتار آنها زدند و شتران زكاة را غارت كرده و از اسلام بيرون
رفتند. پيامبر ص دستور داد آنها را دستگير كردند و همان كارى كه با چوپانها انجام
داده بودند به عنوان مجازات در باره آنها انجام يافت، يعنى چشم آنها را كور كردند
و دست و پاى آنها را بريدند و كشتند تا ديگران عبرت بگيرند و مرتكب اين اعمال ضد
انسانى نشوند، آيه فوق در باره اين گونه اشخاص نازل گرديد و قانون اسلام را در
مورد آنها شرح داد. [1]
تفسير: كيفر آنها كه به جان و مال مردم حمله مىبرند
اين آيه در حقيقت بحثى را كه در مورد قتل نفس در آيات سابق بيان شد تكميل
مىكند و جزاى افراد متجاوزى را كه اسلحه بروى مسلمانان مىكشند و با تهديد به مرگ
و حتى كشتن، اموالشان را به غارت مىبرند، با شدت هر چه تمامتر بيان مىكند، و
مىگويد:" كيفر كسانى كه با خدا و پيامبر به جنگ بر مىخيزند و در روى زمين
دست به فساد مىزنند اين است كه يكى از چهار مجازات در مورد آنها اجراء شود:"
نخست" اينكه كشته شوند،" ديگر" اينكه به دار آويخته شوند،"
سوم" اين كه دست و پاى آنها به طور مخالف (دست راست با پاى چپ) بريده
شود" چهارم" اينكه از زمينى كه در آن زندگى دارند تبعيد گردند".