نبوده است و" خدا تنها از پرهيزگاران ميپذيرد".

(قالَ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ‌).

پس اضافه كرد: حتى" اگر تو به تهديدت جامه عمل بپوشانى و دست به كشتن من دراز كنى، من هرگز مقابله به مثل نخواهم كرد و دست به كشتن تو دراز نمى‌كنم.

(لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي ما أَنَا بِباسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ‌).

" چرا كه من از خدا ميترسم و هرگز دست به چنين گناهى نمى‌آلايم" (إِنِّي أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِينَ‌).

به علاوه من نميخواهم بار گناه ديگرى را بدوش بكشم" بلكه ميخواهم تو بار گناه من و خويش را بدوش بكشى" (زيرا اگر براستى اين تهديد را عملى سازى بار گناهان گذشته من نيز بر دوش تو خواهد افتاد چرا كه حق حيات را از من سلب نمودى بايد غرامت آن را بپردازى و چون عمل صالحى ندارى بايد گناهان مرا بدوش بگيرى!) (إِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ [1] بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ‌).

و مسلما با قبول اين مسئوليت بزرگ" از دوزخيان خواهى بود و همين است جزاى ستمكاران".

(فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمِينَ‌).

چند نكته در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد:

1- در قرآن مجيد نامى از فرزندان آدم نه در اينجا و نه در جاى ديگر

[1]" تبوء" از ماده" بواء" به معنى بازگشت است.