نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 343
حد كفر بود و اگر مىبينيم قرآن لقب" فاسق" به آنها داده است بخاطر
آن است كه فاسق معنى وسيعى دارد و هر نوع خروج از رسم عبوديت و بندگى خدا را شامل
ميشود و لذا در باره شيطان نيز ميخوانيم:
فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ:" در
برابر فرمان خدا فاسق گرديد و مخالفت كرد" [1] ذكر اين نكته نيز لازم است كه از جمله مِنَ الَّذِينَ يَخافُونَ در آيات گذشته چنين استفاده ميشود كه اقليتى در ميان بنى اسرائيل بودند كه از
خدا ميترسيدند و يوشع و كاليب جزء آنها محسوب مىشدند، ولى در اينجا مىبينيم موسى
تنها از خودش و برادرش هارون اسم مىبرد و اشارهاى به آنها نميكند شايد اين موضوع
بخاطر آن باشد كه هارون هم جانشين موسى بود و هم شاخص ترين فرد بنى اسرائيل بعد از
موسى، و لذا نام او را بخصوص برد.
سرانجام دعاى موسى ع به اجابت رسيد و بنى اسرائيل نتيجه شوم اعمال خود را
گرفتند، زيرا از طرف خداوند بموسى چنين وحى فرستاده شد كه:" اين جمعيت از
ورود در اين سرزمين مقدس كه مملو از انواع مواهب مادى و معنوى بود تا چهل سال
محروم خواهند ماند".
به علاوه در اين چهل سال بايد در بيابانها سرگردان باشند (يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ) [2] سپس
بموسى ميگويد:" هر چه بر سر اين جمعيت در اين مدت بيايد بجا است هيچگاه در
باره آنها از اين سرنوشت غمگين مباش".
[2] يتيهون از ماده" تيه"
بمعنى سرگردانى است ولى بعدا اين نام (نام تيه) به بيابانى گذارده شد كه بنى
اسرائيل در آن سرگردان بودند و اين بيابان همانطور كه در جلد اول اين تفسير صفحه
177 آورديم بخشى از بيابان سينا بوده است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 343