نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 317
قرآن در مورد يهود ميگويد: تنها عده كمى از آنان پاك و حقشناس بودند ولى در
باره نصارى ميگويد: جمعى از آنان منحرف شدند، از اين تعبير روشن ميشود كه منحرفان
يهود بيشتر از منحرفان نصارى بودهاند.
تاريخ اناجيل كنونى ميگويد كه تمام آنها ساليان دراز بعد از مسيح و بدست بعضى
از مسيحيان نگاشته شده است و بهمين دليل داراى تناقضهاى آشكارى است و اين نشان
ميدهد كه آنها قسمتهاى قابل ملاحظهاى از آيات انجيل را بكلى فراموش كرده بودند،
وجود خرافات آشكار در اناجيل كنونى مانند داستان شرابسازى مسيح [1] كه بر خلاف حكم
عقل و حتى پارهاى از آيات تورات و انجيل كنونى است و داستان مريم مجدليه [2] و امثال آن نيز
روشنگر اين واقعيت است.
ضمنا بايد توجه داشت" نصارى" جمع" نصرانى" است و در اينكه
علت نامگذارى مسيحيان باين اسم چيست، احتمالات مختلفى دادهاند نخست اينكه بخاطر آن
است كه عيسى ع در شهر" ناصره" در دوران كودكى پرورش يافت، و نيز احتمال
دادهاند از" نصران" گرفته شده كه آن هم نام قريهاى است كه"
نصارى" به آن علاقه خاصى داشتهاند و نيز ممكن است انتخاب اين نام بخاطر آن
باشد كه هنگامى كه مسيح ع ناصران و يارانى از مردم طلبيد، آنها دعوت او را اجابت
كردند همانطور كه قرآن ميگويد:
كَما قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ مَنْ
أَنْصارِي إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ[3] و از آنجا كه
جمعى از آنها به گفته خود عمل نمىكردند و تنها مدعى يارى