الجبار

:" براى اين دستور وضو داده شده و آغاز عبادت با آن است كه بندگان هنگامى كه در پيشگاه خدا مى‌ايستند و با او مناجات مى‌كنند پاك باشند، و دستورات او را بكار بندند، از آلودگيها و نجاستها بر كنار شوند، علاوه بر اين وضو سبب مى‌شود كه آثار خواب و كسالت از انسان برچيده شود و قلب براى قيام در پيشگاه خدا نور و صفا يابد" [1] از توضيحاتى كه در باره فلسفه غسل خواهيم گفت نيز فلسفه وضو روشنتر مى‌شود.

فلسفه غسل‌

بعضى مى‌پرسند: چرا اسلام دستور مى‌دهد كه به هنگام جنب شدن تمام بدن را بشويند در حالى كه فقط عضو معينى آلوده مى‌شود، و آيا ميان بول كردن و خارج شدن منى تفاوتى هست كه در يكى فقط محل را بايد شست و در ديگرى تمام بدن را؟

اين سؤال يك پاسخ اجمالى دارد و يك پاسخ مشروح:

پاسخ اجمالى آن اين است كه خارج شدن منى از انسان، يك عمل موضعى نيست (مانند بول و ساير زوائد) بدليل اينكه اثر آن در تمام بدن آشكار مى‌گردد، و تمام سلولهاى تن بدنبال خروج آن در يك حالت سستى مخصوص فرو مى‌روند و اين خود نشانه تاثير آن روى تمام اجزاء بدن است توضيح اينكه:

طبق تحقيقات دانشمندان در بدن انسان دو سلسله اعصاب نباتى وجود دارد كه تمام فعاليتهاى بدن را كنترل ميكنند" اعصاب سمپاتيك" و" اعصاب پاراسمپاتيك" اين دو رشته اعصاب در سراسر بدن انسان و در اطراف تمام دستگاه‌ها و جهازات‌

[1] وسائل الشيعه جلد اول صفحه 257.