مِنَ الْغائِطِ: و جمله‌ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ- همانطور كه قبلا هم اشاره كرديم- عطف بر آغاز آيه يعنى جمله‌ إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ است، در حقيقت در آغاز آيه اشاره به مساله خواب شده و در ذيل آيه اشاره به دو قسمت ديگر از موجبات وضو يا غسل گرديده است.

و اگر اين دو جمله را عطف به" على سفر" بگيريم دو اشكال در آيه توليد خواهد شد، نخست اينكه از قضاى حاجت برگشتن نمى‌تواند نقطه مقابل مرض يا مسافرت باشد و لذا مجبوريم" او" را به معنى" واو" بگيريم (همانطور كه جمعى از مفسرين گفته‌اند) و اين كاملا بر خلاف ظاهر است، به علاوه ذكر خصوص قضاء حاجت از ميان موجبات وضو، بدون دليل خواهد بود- اما اگر آن طور كه گفتيم آيه را تفسير كنيم هيچيك از اين دو اشكال متوجه نخواهد شد (دقت كنيد) (اگر چه ما هم مانند بسيارى از مفسران در جلد سوم ذيل آيه 43 نساء" او" را به معنى" واو" ذكر كرديم ولى آنچه در اينجا گفته شد به نظر نزديكتر مى‌باشد).

موضوع ديگر اينكه در اين آيه مساله جنابت دو بار ذكر شده و ممكن است براى تاكيد باشد و نيز ممكن است كلمه جنب بمعنى جنابت و احتلام در خواب و او لامستم النساء كنايه از جنابت بوسيله آميزش جنسى باشد، و اگر قيام در آيه را بمعنى برخاستن از خواب تفسير كنيم (همانطور كه در روايات ائمه اهل بيت ع وارد شده و در خود آيه نيز قرينه‌اى بر آن وجود دارد) گواهى بر اين معنى خواهد بود (دقت كنيد).

سپس طرز تيمم را اجمالا بيان كرده، مى‌گويد:" بوسيله آن صورت و دستهاى خود را مسح كنيد".

(فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ مِنْهُ‌).

روشن است كه منظور اين نيست كه چيزى از خاك بر دارند و به صورت و دست بكشند، بلكه منظور اين است پس از زدن دست بر خاك پاك، صورت و دستها را مسح كنند، ولى بعضى از فقها بخاطر همين كلمه" منه" گفته‌اند