ازدواج با زنان غير مسلمان‌

آيه فوق بعد از بيان حليت طعام اهل كتاب، در باره ازدواج با زنان پاكدامن از مسلمانان و اهل كتاب سخن مى‌گويد و مى‌فرمايد:" زنان پاك دامن از مسلمانان و از اهل كتاب براى شما حلال هستند و مى‌توانيد با آنها ازدواج كنيد به شرط اينكه مهر آنها را بپردازيد".

(وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَ‌).

به شرط اينكه از طريق ازدواج مشروع باشد نه به صورت زناى آشكار، و نه بصورت دوست پنهانى انتخاب كردن.

(مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسافِحِينَ وَ لا مُتَّخِذِي أَخْدانٍ‌) [1] در حقيقت اين قسمت از آيه نيز محدوديتهايى را كه در مورد ازدواج مسلمانان با غير مسلمانان بوده تقليل مى‌دهد و ازدواج آنها را با زنان اهل كتاب با شرائطى تجويز مى‌نمايد.

اما اينكه آيا ازدواج با اهل كتاب به هر صورت، خواه ازدواج دائم باشد يا موقت، مجاز است و يا منحصرا ازدواج موقت جائز است در ميان فقهاى اسلام اختلاف نظر است.

دانشمندان اهل تسنن فرقى ميان اين دو نوع ازدواج نمى‌گذارند و معتقدند آيه فوق تعميم دارد، ولى در ميان فقهاى شيعه جمعى معتقدند كه آيه منحصرا ازدواج موقت را بيان مى‌كند و بعضى از روايات كه از ائمه اهل بيت ع در

[1] همانطور كه در جلد سوم تفسير نمونه ذيل آيه 25 سوره نساء گفتيم، اخدان جمع" خدن" (بر وزن اذن) در اصل به معنى دوست و رفيق است ولى معمولا به دوست پنهانى از جنس مخالف و به عنوان نامشروع گفته مى‌شود.