نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 4 صفحه : 273
شان نزول:
در باره آيه فوق شان نزولهايى ذكر كردهاند كه مناسبتر از همه اين است:
زيد الخير و" عدى بن حاتم" كه دو نفر از ياران پيامبر ص بودند خدمتش
رسيدند و عرض كردند: ما جمعيتى هستيم كه با سگها و بازهاى شكارى صيد مىكنيم، و
سگهاى شكارى ما حيوانات وحشى حلال گوشت را مىگيرند، بعضى از آنها را زنده به دست
ما مىرسد و آن را سر مىبريم، ولى بعضى از آنها بوسيله سگها كشته مىشوند، و ما
فرصت ذبح آنها را پيدا نمىكنيم و با اينكه مىدانيم خدا گوشت مردار را بر ما حرام
كرده، تكليف ما چيست؟ آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت [1]
تفسير: صيد حلال
به دنبال احكامى كه در باره گوشتهاى حلال و حرام در دو آيه گذشته بيان شد در
اين آيه نيز به قسمتى ديگر از آنها اشاره كرده و به عنوان پاسخ سؤالى كه در اين
زمينه شده است، چنين مىفرمايد:" از تو در باره غذاهاى حلال سؤال مىكنند (يَسْئَلُونَكَ ما ذا أُحِلَّ لَهُمْ).
سپس به پيامبر ص دستور مىدهد كه نخست به آنها بگويد هر چيز پاكيزهاى براى
شما حلال است (قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ).
يعنى تمام آنچه را اسلام تحريم كرده در زمره خبائث و ناپاكها است