نزول اين احكام سبب ياس كفار نمى‌شود، چيزى كه سبب ياس كفار مى‌شود، فراهم ساختن پشتوانه محكمى براى آينده اسلام است، و به عبارت ديگر نزول اين احكام و مانند آن تاثير چندانى در روحيه كافران ندارد و اينكه گوشتهايى حلال يا حرام باشد آنها حساسيتى روى آن ندارند.

آيا منظور از آن روز عرفه در آخرين حج پيامبر ص است؟! (همانطور كه جمعى از مفسران احتمال داده‌اند).

پاسخ اين سؤال نيز منفى است، زيرا نشانه‌هاى فوق بر آن روز نيز تطبيق نميكند، چون حادثه خاصى كه باعث ياس كفار بشود در آن روز واقع نشد، اگر منظور انبوه اجتماع مسلمانان است كه قبل از روز عرفه نيز در خدمت پيغمبر ص در مكه بودند و اگر منظور نزول احكام فوق در آن روز است كه آن نيز همانطور كه گفتيم چيز وحشتناكى براى كفار نبود.

و آيا مراد روز فتح مكه است (چنان كه بعضى احتمال داده‌اند) با اينكه تاريخ نزول اين سوره مدتها بعد از فتح مكه بوده است؟! و يا منظور روز نزول آيات سوره برائت است كه آنهم مدتها قبل از نزول اين سوره بوده است؟! و از همه عجيبتر احتمالى است كه بعضى داده‌اند كه اين روز، روز ظهور اسلام و يا بعثت پيامبر ص باشد با اينكه آنها هيچگونه ارتباطى با روز نزول اين آيه ندارند و سالهاى متمادى در ميان آنها فاصله بوده است.

بنا بر اين هيچيك از احتمالات ششگانه فوق با محتويات آيه سازگار نيست.

در اينجا احتمال ديگرى هست كه تمام مفسران شيعه آن را در كتب خود آورده‌اند و روايات متعددى آن را تاييد مى‌كند و با محتويات آيه كاملا سازگار است و آن اينكه:

منظور روز غدير خم است، روزى كه پيامبر اسلام ص امير مؤمنان‌