چگونه ممكن است خداوند فرزندى داشته باشد در حالى كه او از نقيصه احتياج به همسر و فرزند و نقيصه جسمانيت و عوارض جسم بودن مبرا است.

(سُبْحانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ).

به علاوه او مالك آنچه در آسمانها و زمين است مى‌باشد، همگى مخلوق اويند و او خالق آنها است، و مسيح ع نيز يكى از اين مخلوقات او است، چگونه مى‌توان يك حالت استثنايى براى وى قائل شد، آيا مملوك و مخلوق ميتواند فرزند مالك و خالق خود باشد.

(لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ‌).

خداوند نه تنها خالق و مالك آنها است بلكه مدبر و حافظ و رازق و سرپرست آنها نيز مى‌باشد، (وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَكِيلًا).

اصولا خدايى كه ازلى و ابدى است، و سرپرستى همه موجودات را از ازل تا ابد بر عهده دارد چه نيازى به فرزند دارد، مگر او همانند ما است كه فرزندى براى جانشينى بعد از مرگ خود بخواهد؟!

تثليث بزرگترين انحراف مسيحيت‌

در ميان انحرافاتى كه جهان مسيحيت بان گرفتار شده هيچيك بدتر از انحراف تثليث نيست، زيرا آنها با صراحت ميگويند: خداوند سه‌گانه است و نيز با صراحت ميگويند در عين حال يگانه است!، يعنى هم وحدت را حقيقى ميدانند و هم سه‌گانگى را واقعى مى‌شمرند، و اين موضوع مشكل بزرگى براى پژوهشگران مسيحى بوجود آورده است.

اگر حاضر بودند يگانگى خدا را" مجازى" بدانند و تثليث را" حقيقى" مطلبى بود، و اگر حاضر بودند تثليث را" مجازى" و توحيد را" حقيقى" بدانند باز هم مساله، ساده بود، ولى عجيب اين است كه هر دو را حقيقى و