اختلافاتى) همسر مسن خود را طلاق داد، و هنوز مدت عده، تمام نشده بود به او گفت: اگر مايل باشى با تو آشتى مى‌كنم، ولى بايد اگر همسر ديگرم را بر تو مقدم داشتم صبر كنى و اگر مايل باشى صبر ميكنم، مدت عده تمام شود و از هم جدا شويم، زن پيشنهاد اول را قبول كرد و با هم آشتى كردند، آيه شريفه نازل شد و حكم اين كار را بيان داشت.

تفسير: صلح بهتر است‌

همانطور كه در ذيل آيات 34 و 35 همين سوره گفتيم‌ [1] نشوز در اصل از ماده" نشز" به معنى" زمين مرتفع" ميباشد و هنگامى كه در مورد زن و مرد به كار مى‌رود به معنى سركشى و طغيان است، در آيات مزبور احكام مربوط به نشوز زن بيان شده بود، ولى در اينجا اشاره‌اى به مسئله نشوز مرد كرده و مى‌فرمايد:" هر گاه زنى احساس كند كه شوهرش بناى سركشى و اعراض دارد، مانعى ندارد كه براى حفظ حريم زوجيت، از پاره‌اى از حقوق خود صرفنظر كند، و با هم صلح نمايند".

(وَ إِنِ امْرَأَةٌ خافَتْ مِنْ بَعْلِها نُشُوزاً أَوْ إِعْراضاً فَلا جُناحَ عَلَيْهِما أَنْ يُصْلِحا بَيْنَهُما صُلْحاً).

از آنجا كه گذشت كردن زن از قسمتى از حقوق خود، روى رضايت و طيب خاطر انجام شده، و اكراهى در ميان نبوده است، گناهى ندارد و تعبير به لا جناح (گناهى ندارد) نيز اشاره به همين حقيقت است.

ضمنا از آيه با توجه به شان نزول دو مساله فقهى استفاده ميشود: نخست‌

[1] جلد سوم تفسير نمونه صفحه 372.