كه در او نيست، خداوند در روز قيامت او را بر تلى از آتش قرار مى‌دهد تا از مسئوليت آنچه گفته است در آيد" [1] در حقيقت رواج اين كار ناجوانمردانه در يك محيط، سبب به هم ريختن نظام و عدالت اجتماعى و آلوده شدن حق به باطل و گرفتار شدن بى‌گناه و تبرئه گنهكار و از ميان رفتن اعتماد عمومى مى‌شود.

[سوره النساء (4): آيه 113]

وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ يُضِلُّوكَ وَ ما يُضِلُّونَ إِلاَّ أَنْفُسَهُمْ وَ ما يَضُرُّونَكَ مِنْ شَيْ‌ءٍ وَ أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَيْكَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَكَ ما لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَ كانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيماً (113)

ترجمه:

113- اگر فضل و رحمت خدا شامل حال تو نبود طايفه‌اى از آنان تصميم داشتند تو را گمراه كنند اما جز خودشان را گمراه نمى‌كنند و هيچگونه زيانى به تو نمى‌رسانند و خداوند كتاب و حكمت بر تو نازل كرد و آنچه را نمى‌دانستى به تو آموخت و فضل خدا بر تو بزرگ بود.

تفسير:

اين آيه اشاره به گوشه ديگرى از حادثه بنى ابيرق است كه در چند آيه قبل تحت عنوان شان نزول اشاره شد، آيه چنين مى‌گويد:" اگر فضل و رحمت پروردگار شامل حال تو نبود جمعى از منافقان يا مانند آنها تصميم داشتند ترا از مسير حق و عدالت، منحرف سازند، ولى لطف الهى شامل حال تو شد

[1] سفينة البحار جلد اول صفحه 111.