110- كسى كه كار بدى انجام دهد يا به خود ستم كند سپس از خداوند طلب آمرزش
نمايد خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت.
111- و كسى كه گناهى مرتكب شود به زيان خود كار كرده و خداوند دانا و حكيم
است.
112- و كسى كه خطا يا گناهى مرتكب شود سپس بيگناهى را متهم سازد بار بهتان و
گناه آشكارى بر دوش گرفته است.
تفسير:
در اين سه آيه در تعقيب بحثهاى مربوط به خيانت و تهمت كه در آيات قبل گذشت سه
حكم كلى بيان شده است:
1- نخست اشاره به اين حقيقت شده كه راه توبه، به روى افراد بدكار به هر حال
باز است و" كسى كه به خود يا ديگرى ستم كند و بعد حقيقتا پشيمان شود و از
خداوند طلب آمرزش كند و در مقام جبران بر آيد، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد
يافت".