كوه احد قرار گرفت و با لحنى فاتحانه فرياد زد:" اى محمد! يك روز پيروز شديم و روز ديگر شما" يعنى اين پيروزى ما در برابر شكستى كه در بدر داشتيم) پيامبر ص به مسلمانان فرمود: فورا به او پاسخ گوئيد (گويا مى‌خواهد به ابو سفيان اثبات كند كه پرورش يافتگان مكتب من همه آگاهى دارند) مسلمانان گفتند:

" هرگز وضع ما با شما يكسان نيست شهيدان ما در بهشتند و كشتگان شما در دوزخ" ابو سفيان فرياد زد و اين جمله را به صورت يك شعار افتخار آميز گفت:

لنا العزى و لا عزى لكم.

(ما داراى بت بزرگ" عزى" هستيم و شما نداريد) پيامبر ص فرمود شما هم در برابر شعار آنها بگوئيد:

اللَّه مولينا و لا مولى لكم‌

" سرپرست و تكيه گاه ما خدا است و شما سرپرست و تكيه گاهى نداريد" ابو سفيان كه خود را در مقابل اين شعار زنده اسلامى ناتوان مى‌ديد، دست از بت" عزى" برداشت و به دامن بت" هبل" در آويخت و فرياد زد اعل هبل!" سربلند باد هبل".

پيامبر ص دستور داد كه اين شعار جاهلى را نيز با شعارى نيرومندتر و محكمتر بكوبند و بگويند

اللَّه اعلى و اجل!

:" خداوند برتر و بالاتر است" ابو سفيان كه از اين شعارهاى گوناگون خود بهره‌اى نگرفت فرياد زد: ميعادگاه ما سرزمين بدر صغرى است.

مسلمانان از ميدان جنگ با زخمها و جراحات فراوان بازگشتند در حالى كه از حوادث دردناك احد سخت ناراحت بودند در اين هنگام آيه بالا نازل شد و به آنها هشدار داد كه در تعقيب مشركان كوتاهى نكنند و از اين حوادث دردناك ناراحت نشوند، مسلمانان با همان حال به تعقيب دشمن برخاستند و