آيه نقل مى‌كند كه از يكى از دانشمندان پرسيدند: خداوند چگونه بندگان را بخاطر گناهان مجازات مى‌كند، با آن رحمت واسعه و بى‌پايانش؟

او در پاسخ گفت:" رحمت" خداوند،" حكمت" او را از بين نمى‌برد، زيرا رحمت او هم چون حس ترحم ما از احساسات و رقت قلب سرچشمه نمى‌گيرد، بلكه رحمت او هميشه آميخته با حكمت است، و حكمت ايجاب مى‌كند، كه گنهكاران (جز در موارد خاصى) به مجازات برسند".

[سوره آل‌عمران (3): آيات 130 تا 132]

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا أَضْعافاً مُضاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (130) وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ (131) وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (132)

ترجمه:

130- اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد ربا (و سود پول) را چند برابر نخوريد از خدا بپرهيزيد تا رستگار شويد.

131- و از آتشى بپرهيزيد كه براى كافران آماده شده است.

132- و خدا و پيامبر را اطاعت كنيد تا مشمول رحمت شويد.

تفسير:

چگونگى پيوند آيات قرآن‌

آيات گذشته- چنان كه دانستيم- در باره غزوه" احد" و حوادث مربوط به- آن، و درسهاى گوناگونى است كه مسلمانان از آن حادثه فرا گرفتند، ولى اين سه‌