جمله" أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ‌" عطف بجمله" او يكبتهم" مى‌باشد، و اين آيه دنباله آيه قبل محسوب مى‌شود، و در اين صورت مجموع معنى دو آيه چنين خواهد بود:

" خداوند وسائل پيروزى را در اختيار شما قرار خواهد داد، و يكى از چهار سرنوشت را براى كافران مقرر مى‌سازد: يا قسمتى از پيكر لشكر مشركان را از بين مى‌برد، يا آنها را به اين وسيله مجبور به بازگشت مى‌كند، و يا آنها را در صورت شايستگى و توبه مى‌بخشد، و يا آنها را بخاطر ظلمشان مجازات مى‌كند، و خلاصه با هر دسته‌اى از آنها بر طبق حكمت و عدالت رفتار خواهد نمود، و تو در باره آنها پيش خود هيچگونه تصميمى نمى‌توانى بگيرى".

در باره علت نزول اين آيه نيز روايات متعددى نقل شده است از جمله پس از آنكه دندان و پيشانى پيامبر در جنگ" احد" شكست، و آن همه ضربات سخت بر پيكر مسلمين وارد شد، پيامبر از آينده مشركان نگران گرديد و پيش خود فكر مى‌كرد چگونه اين جمعيت قابل هدايت خواهند بود و فرمود"

كيف يفلح قوم فعلوا هذا بنبيهم و هو يدعوهم الى ربهم‌

":" چگونه چنين جمعيتى رستگار خواهند شد كه با پيامبر خود چنين رفتار مى‌كنند در حالى كه وى آنها را بسوى خدا دعوت مى‌كند".

آيه فوق نازل شد و به پيامبر ص دلدارى داد كه تو مسئول هدايت آنها نيستى بلكه تنها موظف بتبليغ آنها مى‌باشى".

در اينجا لازم است بدو نكته توجه شود:

1- مفسر معروف نويسنده" المنار" معتقد است كه اين آيه درس بزرگى در زمينه استفاده از وسايل طبيعى براى پيروزى، به مسلمانان، مى‌آموزد، و آن اينكه‌