او هم در اين قسمت به او اقتدا كردند، و تدريجا امر بر بعضى مشتبه شد، و تصور كردند اين يك تحريم الهى است، و آن را بعنوان يك دستور دينى بخدا نسبت دادند. قرآن در آيه بالا علت اشتباه آنها را تشريح مى‌كند و روشن مى‌سازد كه نسبت دادن اين موضوع بخدا يك تهمت است.

بنا بر اين قبل از نزول تورات هيچ يك از غذاهاى پاكيزه بر بنى اسرائيل حرام نبوده كه با جمله" مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْراةُ" در آيه فوق به آن اشاره شده است، اگر چه بعد از نزول تورات و آمدن موسى بن عمران بر اثر ظلم و ستم يهود پاره‌اى از غذاهاى پاكيزه به عنوان مجازات، بر آنها تحريم شد.

قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْراةِ فَاتْلُوها إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌ خداوند در اين جمله به پيامبرش دستور مى‌دهد كه از يهود دعوت كند همان تورات موجود نزد آنها را بياورند و آن را بخواند تا معلوم شود كه ادعاى آنها در مورد تحريم غذاها نادرست است، ولى آنها حاضر به انجام اين كار نشدند چون مى‌دانستند در تورات چنين چيزى وجود ندارد.

فَمَنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ‌ اكنون كه آنها حاضر به آوردن تورات نشدند و افترا بستن آنها بر خدا مسلم شد بايد بدانند كسانى كه بر خدا دروغ مى‌بندند ستمگرند، هم بر خود ستم مى‌كنند كه خويش را گرفتار مجازات و كيفر الهى مى‌سازند، و هم به ديگران كه آنها را با دروغ و نيرنگ از راه راست منحرف مى‌سازند.

تورات كنونى و تحريم پاره‌اى از گوشتها:

در تورات كنونى در سفر" لاويان" فصل يازدهم ضمن بيان گوشتهاى حرام و حلال چنين مى‌خوانيم:" از نوشخوار كنندگان و سم چاكان اينها را نخوريد، شتر را با وجودى كه نوشخوار مى‌كند اما تمام سم چاك نيست آن براى شما ناپاك است".

از جمله‌هاى فوق استفاده مى‌شود كه يهود گوشت شتر و ساير سم چاكان را