شان نزول:

يكى از يهوديان مدينه با يكى از مسلمانان منافق اختلافى داشت، بنا گذاشتند يك نفر را به عنوان داور در ميان خود انتخاب كنند، مرد يهودى چون به عدالت و بى نظرى پيامبر اسلام ص اطمينان داشت گفت: من به داورى پيامبر شما راضيم ولى مرد منافق يكى از بزرگان يهود بنام" كعب بن اشرف" را انتخاب كرد، زيرا مى‌دانست كه مى‌تواند با هديه نظر او را به سوى خود جلب كند، و به اين ترتيب با داورى پيامبر اسلام ص مخالفت كرد، آيه شريفه نازل شد و چنين افرادى را شديدا سرزنش كرد [1] بعضى از مفسران شان نزولهاى ديگرى نيز در ذيل اين آيه نقل كرده‌اند كه نشان مى‌دهد بعضى از تازه مسلمانها، طبق عادت زمان جاهليت، در آغاز اسلام داورى‌هاى خود را نزد دانشمندان يهود، و يا كاهنان مى‌بردند، آيه فوق نازل شد و شديدا آنها را نهى كرد [2]

تفسير: حكومت طاغوت‌

آيه فوق در واقع مكمل آيه گذشته است، زيرا آيه پيش، مؤمنان را به- اطاعت فرمان خدا و پيامبر و اولوا الامر و به داورى طلبيدن كتاب و سنت دعوت نمود و اين آيه از اطاعت و پيروى و داورى طاغوت، نهى مى‌نمايد.

همانطور كه سابقا هم اشاره كرده‌ايم،" طاغوت" از ماده طغيان است و اين‌

[1]- تفسير مجمع البيان- شان نزول فوق از اكثر مفسران نقل شده است.

[2]- تفسير المنار جلد پنجم صفحه 222.