نياوردند بلكه در راه پيشرفت آن ايجاد مانع كردند و شعله فروزان آتش دوزخ براى آنها كافى است" (فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ وَ كَفى‌ بِجَهَنَّمَ سَعِيراً).

همچنين كسانى كه به اين كتاب آسمانى كه بر پيامبر اسلام ص نازل گرديده كفر مى‌ورزند نيز به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.

" حسد" كه در فارسى از آن تعبير به" رشك" مى‌كنيم به معنى آرزوى زوال نعمت از ديگران است، خواه آن نعمت به حسود برسد يا نرسد، بنا بر اين كار حسود در ويران كردن و آرزوى ويران شدن متمركز مى‌شود، نه اينكه آن سرمايه و نعمت حتما به او منتقل گردد.

حسد سرچشمه بسيارى از نابسامانيهاى اجتماعى است از جمله اينكه:

1- حسود تمام يا بيشتر نيروها و انرژيهاى بدنى و فكرى خود را كه بايد در راه پيشبرد اهداف اجتماعى به كار برد در مسير نابودى و ويران كردن آنچه هست صرف مى‌كند، و ازين رو هم سرمايه‌هاى وجودى خود را از بين برده و هم سرمايه‌هاى اجتماعى را.

2- حسد انگيزه قسمتى از جنايات دنيا است و اگر عوامل و علل اصلى قتلها، دزديها، تجاوزها و مانند آن را بررسى كنيم خواهيم ديد كه قسمت قابل توجهى از آنها از عامل حسد مايه مى‌گيرد، و شايد بخاطر همين است كه آن را به شراره‌اى از آتش تشبيه كرده‌اند كه مى‌تواند موجوديت حسود و يا جامعه‌اى را كه در آن زندگى مى‌كند به خطر بيندازد.

يكى از دانشمندان مى‌گويد" حسد و بدخواهى" از خطرناكترين صفات است‌