[سوره النساء (4): آيات 44 تا 45]

أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يَشْتَرُونَ الضَّلالَةَ وَ يُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ (44) وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدائِكُمْ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ وَلِيًّا وَ كَفى‌ بِاللَّهِ نَصِيراً (45)

ترجمه:

44- آيا نديدى كسانى را كه بهره‌اى از كتاب (خدا) به آنها داده شده بود (به جاى اينكه از آن براى هدايت خود و ديگران استفاده كنند، براى خويش) گمراهى مى‌خرند و مى‌خواهند شما نيز گمراه شويد.

45- خدا از دشمنان شما آگاه است (ولى آنها به شما زيانى نمى‌رسانند) كافى است كه خدا ولى شما باشد و كافى است كه خدا ياور شما باشد.

تفسير:

أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يَشْتَرُونَ الضَّلالَةَ وَ يُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ‌:

در اين آيه خداوند با تعبيرى حاكى از تعجب به پيامبر خود، خطاب مى‌كند كه" شگفت‌آور است حال جمعيتى كه بهره‌اى از كتاب آسمانى را در اختيار داشتند، اما به جاى اينكه با آن، هدايت و سعادت براى خود و ديگران بخرند هم براى خود گمراهى خريدند هم مى‌خواهند شما گمراه شويد".

و به اين ترتيب آنچه وسيله هدايت خود و ديگران بود بر اثر سوء نياتشان تبديل به وسيله گمراه شدن و گمراه كردن گشت، چرا كه آنها هيچگاه دنبال حقيقت نبودند، بلكه به همه چيز با عينك سياه نفاق و حسد و ماديگرى مى‌نگريستند.

سپس مى‌فرمايد: اينها اگر چه در لباس دوست، خود را جلوه مى‌دهند، دشمنان واقعى شما هستند و خداوند از آنها آگاه هست (وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدائِكُمْ‌).

چه دشمنى از آن بالاتر كه با سعادت و هدايت شما مخالفند، گاهى به زبان‌