[سوره النساء (4): آيات 37 تا 39]

الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ يَكْتُمُونَ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ عَذاباً مُهِيناً (37) وَ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ مَنْ يَكُنِ الشَّيْطانُ لَهُ قَرِيناً فَساءَ قَرِيناً (38) وَ ما ذا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ وَ كانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيماً (39)

ترجمه:

37- آنها كسانى هستند كه بخل مى‌ورزند و مردم را نيز به بخل دعوت مى‌كنند و آنچه را كه خداوند از فضل (و رحمت) خود به آنها داده كتمان مى‌نمايند (اين عمل آنها در حقيقت از كفرشان سرچشمه گرفته) و ما براى كافران عذاب خوار كننده‌اى آماده كرده‌ايم.

38- و آنها كسانى هستند كه اموال خود را براى نشان دادن به مردم انفاق مى‌كنند و ايمان به خداوند و روز بازپسين ندارند (چرا كه شيطان رفيق و همنشين آنها است) و كسى كه شيطان قرين او است بدقرينى انتخاب كرده است.

39- چه مى‌شد اگر آنها ايمان به خدا و روز بازپسين مى‌آوردند و از آنچه خدا به آنها روزى كرده (براى او و در راه او) انفاق مى‌نمودند؟ و خداوند بر آنها آگاه است (و پاداش آنها را بطور كامل مى‌دهد).

تفسير: انفاقهاى ريايى و الهى‌

اين آيه در حقيقت، دنباله آيات پيش و اشاره به افراد متكبر و خودخواه است.

" آنها كسانى هستند كه نه تنها خودشان از نيكى كردن به مردم، بخل‌