زنان متخلف‌

دسته دوم، زنانى هستند كه از وظائف خود سرپيچى مى‌كنند و نشانه‌هاى ناسازگارى در آنها ديده مى‌شود، مردان در برابر اين گونه زنان وظائف و مسئوليتهايى دارند كه بايد مرحله به مرحله انجام گردد، و در هر صورت مراقب باشند كه از حريم عدالت تجاوز نكنند، اين وظائف به ترتيب زير در آيه بيان شده است:

وَ اللَّاتِي تَخافُونَ نُشُوزَهُنَ‌ [1] فَعِظُوهُنَ‌ مرحله اول در مورد زنانى است كه نشانه‌هاى سركشى و عداوت و دشمنى در آنها آشكار مى‌گردد كه قرآن در جمله فوق از آنها چنين تعبير مى‌كند:" زنانى را كه از طغيان و سركشى آنها مى‌ترسيد موعظه كنيد و پند و اندرز دهيد" و به اين ترتيب آنها كه پا از حريم نظام خانوادگى فراتر مى‌گذارند قبل از هر چيز بايد بوسيله اندرزهاى دوستانه و بيان نتائج سوء اينگونه كارها آنان را براه آورد و متوجه مسئوليت خود نمود.

وَ اهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضاجِعِ‌:

" در صورتى كه اندرزهاى شما سودى نداد، در بستر از آنها دورى كنيد" و با اين عكس العمل و بى اعتنايى و به اصطلاح قهر كردن، عدم رضايت خود را از رفتار آنها آشكار سازيد شايد همين" واكنش خفيف" در روح آنان مؤثر گردد.

وَ اضْرِبُوهُنَ‌ در صورتى كه سركشى و پشت‌پازدن به وظائف و مسئوليتها از حد بگذرد و هم چنان در راه قانون شكنى با لجاجت و سرسختى گام بردارند، نه اندرزها تاثير كند، و نه جدا شدن در بستر و كم اعتنايى نفعى ببخشد و راهى جز" شدت عمل" باقى‌

[1]-" نشوز" از" نشز" (بر وزن نذر) به معنى زمين مرتفع و بلند است و در اينجا كنايه از سركشى و طغيان مى‌باشد.