تفسير:

گناهان كبيره و صغيره‌

إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ‌ ...

اين آيه با صراحت مى‌گويد:" اگر گناهان كبيره‌اى كه از آن نهى شده ترك گوئيد" سيئات" شما را مى‌پوشانيم و مى‌بخشيم و در جايگاه نيكويى شما را وارد مى‌كنيم".

از اين تعبير استفاده مى‌شود كه گناهان بر دو دسته‌اند، دسته‌اى كه قرآن نام آنها را" كبيره" و دسته‌اى كه نام آنها را" سيئة" گذاشته است، و در آيه 32 سوره نجم به جاى" سيئة" تعبير به" لمم" [1] نموده است، و در آيه 49 سوره كهف در برابر كبيره،" صغيره" را ذكر فرموده است آنجا كه مى‌گويد: لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها (اين نامه عمل هيچ گناه كوچك و بزرگى را فرو- گذار نكرده مگر اينكه به شماره در آورده است).

از تعبيرات فوق بروشنى ثابت مى‌شود كه گناهان بر دو دسته مشخص تقسيم مى‌شوند كه گاهى از آن دو به" كبيره" و" صغيره" و گاهى" كبيره" و" سيئه" و گاهى" كبيره" و" لمم" تعبير مى‌شود.

اكنون بايد ديد كه ضابطه و ميزان در تعيين صغيره و كبيره چيست؟

بعضى مى‌گويند: اين دو از امور نسبى هستند، يعنى به هنگام مقايسه- كردن دو گناه به يكديگر آن يك كه اهميتش بيشتر است كبيره و آنكه كمتر است صغيره مى‌باشد، و بنا بر اين هر گناهى نسبت به گناه بزرگتر، صغيره، و نسبت به- گناه كوچكتر، كبيره است‌ [2]

[1]- لمم (بر وزن قسم) به معنى كارهاى كوچك و كم اهميت است.

[2]- مرحوم طبرسى در مجمع البيان اين عقيده را به دانشمندان شيعى نسبت داده در حالى كه چنين نيست و بسيارى از دانشمندان ما عقيده ديگرى دارند كه شرح خواهيم داد.