و از امام باقر ع نقل شده كه در پاسخ سؤال ابو بصير راجع به متعه فرمود

نزلت فى القرآن‌ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً.

..:" قرآن مجيد در اين باره سخن گفته آنجا كه مى‌فرمايد: فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ‌ ..." [1] و از امام باقر ع نيز نقل شده كه در پاسخ شخصى بنام عبد اللَّه بن عمير ليثى در مورد متعه فرمود:

احلها اللَّه فى كتابه و على لسان نبيه فهى حلال الى يوم القيامة

:" خداوند آن را در قرآن و بر زبان پيامبرش حلال كرده است و آن تا روز قيامت حلال مى‌باشد" [2]

آيا اين حكم، نسخ شده است؟!

اتفاق عموم علماى اسلام بلكه ضرورت دين بر اين است كه ازدواج موقت در آغاز اسلام مشروع بوده (و گفتگو در باره دلالت آيه فوق بر مشروعيت متعه هيچ گونه منافاتى با مسلم بودن اصل حكم ندارد زيرا مخالفان معتقدند كه مشروعيت حكم از سنت پيامبر ص ثابت شده است) و حتى مسلمانان در آغاز اسلام به آن عمل كرده‌اند و جمله معروفى كه از عمر نقل شده متعتان كانتا على عهد رسول اللَّه و انا محرمهما و معاقب عليهما متعة النساء و متعة الحج: [3]" دو متعه در زمان پيامبر ص بود كه من آنها را حرام كردم و بر آنها مجازات مى‌كنم، متعه زنان و حج تمتع" (كه نوع خاصى از حج است) دليل روشنى بر وجود اين حكم در عصر پيامبر ص است منتها مخالفان اين حكم، مدعى هستند كه بعدا نسخ و

[1]- مدرك سابق.

[2]- تفسير برهان ذيل آيه (بايد توجه داشت كه اين حديث و دو حديث سابق در كتاب كافى مى‌باشد).

[3]- كنز العرفان جلد دوم صفحه 158- حديث مزبور از تفسير قرطبى و طبرى با عباراتى شبيه عبارت فوق نقل شده است. در سنن كبراى بيهقى در جلد هفتم كتاب نكاح نيز ذكر شده.