تفسير: تحريم ازدواج با محارم‌

در اين آيه به محارم يعنى زنانى كه ازدواج با آنها ممنوع است اشاره شده است و بر اساس آن محرميت از سه راه ممكن است پيدا شود:

1- ولادت كه از آن تعبير به" ارتباط نسبى" مى‌شود.

2- از طريق ازدواج كه به آن" ارتباط سببى" مى‌گويند.

3- از طريق شيرخوارگى كه به آن" ارتباط رضاعى" گفته مى‌شود.

نخست اشاره به محارم نسبى كه هفت دسته هستند كرده و مى‌فرمايد:

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهاتُكُمْ وَ بَناتُكُمْ وَ أَخَواتُكُمْ وَ عَمَّاتُكُمْ وَ خالاتُكُمْ وَ بَناتُ الْأَخِ وَ بَناتُ الْأُخْتِ‌:" مادران شما و دخترانتان و خواهرانتان و عمه‌ها و خاله- هايتان و دختران برادر و دختران خواهرانتان بر شما حرام شده‌اند".

بايد توجه داشت كه منظور از مادر فقط آن زنى كه انسان بلا واسطه از او تولد شده، نيست بلكه جده و مادر جده و مادر پدر و مانند آنها را شامل مى‌شود همانطور كه منظور از دختر، تنها دختر بلا واسطه نيست بلكه دختر و دختر پسر و دختر دختر و فرزندان آنها را نيز در بر مى‌گيرد و همچنين در مورد پنج دسته ديگر.

ناگفته پيدا است كه همه افراد طبعا از اين گونه ازدواج‌ها تنفر دارند و بهمين دليل همه اقوام و ملل (جز افراد كمى) ازدواج با محارم را ممنوع مى‌دانند و حتى مجوسى‌ها كه در منابع اصلى خود قائل به جواز اين گونه ازدواج‌ها بوده‌اند، امروز آن را انكار مى‌كنند.

گرچه بعضى كوشش دارند كه اين موضوع را ناشى از يك عادت و رسم كهن بدانند ولى مى‌دانيم عموميت يك قانون در ميان تمام افراد بشر، در قرون و اعصار