ولى با اين حال از پيغمبر ص كسب تكليف مى‌كنم، سپس موضوع را خدمت پيامبر ص عرض كرد، و كسب تكليف نمود، آيه فوق نازل شد و از اين كار به شدت نهى كرد.

تفسير:

همانطور كه در شان نزول نيز اشاره شد، آيه خط بطلان به يكى از اعمال ناپسند دوران جاهليت مى‌كشد و مى‌گويد: وَ لا تَنْكِحُوا ما نَكَحَ آباؤُكُمْ مِنَ النِّساءِ:

" با زنانى كه پدران شما با آنها ازدواج كرده‌اند ازدواج نكنيد".

اما از آنجا كه هيچ قانونى معمولا شامل گذشته نمى‌شود، اضافه مى‌فرمايد إِلَّا ما قَدْ سَلَفَ‌:" مگر ازدواجهايى كه پيش از اين انجام شده است".

سپس براى تاكيد مطلب، سه تعبير شديد در باره اين نوع ازدواج بيان مى‌فرمايد: نخست اين كه مى‌گويد: اين عمل، كار بسيار زشتى است (إِنَّهُ كانَ فاحِشَةً) و بعد اضافه مى‌كند: عملى است كه موجب تنفر در افكار مردم است يعنى طبع بشر آن را نمى‌پسندد (و مقتا) و در پايان مى‌فرمايد: روش نادرستى است (وَ ساءَ سَبِيلًا) حتى در تاريخ مى‌خوانيم كه مردم جاهلى نيز اين نوع ازدواج را" مقت" (تنفرآميز) و فرزندانى كه ثمره آن بودند" مقيت" (فرزندان مورد تنفر) مى‌ناميدند.

روشن است كه اين حكم بخاطر مصالح و فلسفه‌هاى مختلفى مقرر شده، زيرا ازدواج با نامادرى از يك سو همانند ازدواج با مادر است چون نامادرى در حكم مادر دوم محسوب مى‌شود. و از سوى ديگر تجاوز به حريم پدر و هتك احترام او است.

و از همه گذشته اين عمل، تخم نفاق را در ميان فرزندان يك شخص مى‌پاشد زيرا ممكن است بر سر تصاحب نامادرى ميان آنها اختلاف واقع شود حتى ميان‌