ايمان" است يعنى با ايمان از دنيا رفتن، و كسانى كه در لحظه پايان زندگى كافر باشند، اعمال گذشته آنها (حتى اعمال نيكى كه در حال ايمان انجام داده‌اند) طبق صريح آيات قرآن‌ [1] حبط و نابود مى‌گردد، توبه‌هاى آنان از گناه اگر چه در حال ايمان انجام شده نيز در چنين صورتى نابود خواهد شد.

بطور خلاصه شرط قبولى توبه دو چيز است: نخست اين كه قبل از مشاهده نشانه‌هاى مرگ باشد و ديگر اين كه انسان، با ايمان از دنيا برود.

ضمنا از اين آيه استفاده مى‌شود كه انسان نبايد توبه را به تاخير اندازد، زيرا ممكن است بطور ناگهان مرگ او فرا رسد و درهاى توبه به روى او بسته شود و جالب توجه اين كه تاخير توبه كه از آن به" تسويف" تعبير مى‌كنند در آيه فوق همرديف" مرگ در حال كفر" قرار داده شده است و اين نشانه اهميتى است كه قرآن به اين موضوع مى‌دهد.

أُولئِكَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلِيماً در پايان آيه مى‌فرمايد:" براى اين هر دو دسته، عذاب دردناكى مهيا كرده‌ايم". احتياج به تذكر ندارد كه توبه علاوه بر آنچه گفته شد شرائط ديگرى نيز دارد كه در آيات مناسب به آن اشاره خواهد شد.

[1]- سوره بقره- 217.