و آن در باره كسانى است كه با كتمان حقايق و تحريف آيات الهى، منافعى به- دست مى‌آورند كه در باره آنها نيز مى‌فرمايد:" إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ ما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ":" كسانى كه آيات خدا را كتمان مى‌كنند و به وسيله آن درآمد ناچيزى فراهم مى‌نمايند آنها جز آتش چيزى نمى‌خورند" (بقره- 174).

و سيصلون سعيرا" سيصلى" در اصل از ماده" صلى" (بر وزن درد) به معنى داخل شدن در آتش و سوختن است و" سعير" به معنى آتش شعله‌ور است.

در اين جمله، قرآن مى‌گويد: علاوه بر اينكه آنها در همين جهان در واقع آتش ميخورند، بزودى در جهان ديگر داخل در آتش برافروخته‌اى ميشوند كه آنها را بشدت ميسوزاند.

از اين آيه استفاده ميشود كه اعمال ما علاوه بر چهره ظاهرى خود، يك چهره واقعى نيز دارد كه در اين جهان از نظر ما پنهان است، اما اين چهره‌هاى درونى، در جهان ديگر ظاهر ميشوند و مسئله تجسم اعمال را تشكيل ميدهند.

قرآن در اين آيه مى‌گويد:" آنها كه مال يتيم مى‌خورند گرچه چهره ظاهرى عملشان بهره‌گيرى از غذاهاى لذيذ و رنگين است، اما چهره واقعى اين غذاها آتش سوزان است، و همين چهره است كه در قيامت آشكار ميشود.

چهره واقعى عمل هميشه تناسب خاصى با كيفيت ظاهرى اين عمل دارد، همان گونه كه خوردن مال يتيم و غصب حقوق او، قلب او را مى‌سوزاند و روح او را آزار مى‌دهد چهره واقعى اين عمل آتش سوزان است.

توجه به اين موضوع (چهره‌هاى واقعى اعمال) براى كسانى كه ايمان به- اين حقايق دارند بهترين مانع از انجام كارهاى خلاف است، آيا كسى پيدا ميشود كه با دست خود پاره‌هاى آتش را برداشته و در ميان دهان بگذارد و ببلعد؟ همچنين افراد با ايمان ممكن نيست مال يتيم را به ناحق بخورند و اگر مى‌بينيم مردان‌